کد مطلب:45175 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

منقول است كه پيامبر در جنگ فجار كه در ماه هاي حرام روي داده , حضور داشته و 20ساله بوده و ابوبراء ملاعب الأسنّه را با نيزه كشته و باعث پيروزي بني كنانه شده است . آيا اين مطالب صحيح است ؟

همان طور كه ابن هشام در سيرهء نبويه نقل مي كند پيامبر در جواني (حدود 20سالگي ) در جنگ هاي فجار كه بين طائفه كنانه و طائفهء هوازن اتفاق افتاد, شركت كرد و چون اين جنگ هاحدود چهار سال طول كشيد, پيامبر در آخرين آنها شخصاً شركت كرد. البته كار پيامبر در اين جنگ اين بود كه تيرها را از عموهاي خود دور مي كرد (كنت أنبل علي اعمامي ). درست است كه اين جنگ ها احياناً در ماه حرام اتفاق مي افتاد, اما شركت پيامبر در اين جنگ اوّلاً به جهت دفاع از طائفه خود (كنانه ) بود, چون طائفه هوازن حمله مي كردند و دفاع كردن در ماه هاي حرام اشكالي ندارد. ثانياً در آن زمان هنوز اسلام نيآمده و آيات قران دربارهء حرمت جنگ در ماه هاي حرام نازل نشده بود. فقط طوائف عرب با هم توفق كرده بودند كه در چهار ماه (رجب , ذوالقعده , ذوالحجّه ومحرم ) با هم نجنگند, يعني جنگ كردن در اين ماه ها را تحريم كرده بودند, نه اين كه جنگ حرام شرعي بود, بلكه طبق قرار تعهدي كه بين طوائف عرب بسته شده بود, نبايستي در اين چهار ماه با هم بجنگند. اين يك تعهد عرفي و مردمي بود. نه حرمت تكليفي شرعي . پس به طور خلاصه : اولاً طائفهء كنانه از خود دفاع مي كردند و پيامبر نيز تيرها را از عموهاي خود دور مي كرد; يعني دفاع مي كرد, و طائفه هوازن بودند كه جنگ مي كردند و هجوم مي بردند.

ثانياً در آن زمان هنوز دين اسلام نيآمده و حرمت شرعي جنگ در اين چهار ماه نازل نشده بود و فقط تعهدي بين طوائف عرب بود.

اما اين كه پيامبر در اين جنگ شخصي را كشته باشد, در تاريخ ابن هشام به آن اشاره نكرده و آن را متذكر نشده است . مربوط به قضيهء فجارنيست , بلكه ايشان شخصي بود كه در سال سوم هجرت بعد از جنگ احد بر پيامبر وارد شد. پيامبر اسلام را بر او عرض كرد, ولي او نه قبول كرد و نه رد و به پيامبر گفت : اگر شما گروهي از مبلغان رابه منطقه نجد بفرستي تا مردم را هدايت كنند, بسيار مناسب است . پيامبر فرمود: از كشته شدن آنان بيم دارم . ابوبراء گفت : من ضمانت آنان را به عهده مي گيرم . پيامبر چهل نفر از مبلغان را به سوي نجد فرستاد, ولي متأسفانه به جز يك نفر تمامي آنان به شهادت رسيدند و اين قضيه در مكاني به نام انجام شد كه به آن فاجعهء بئرمعونه مي گويند. در اين قضيه ابوبراء كشته نشد.(1)

(پـاورقي 1. بااستفاده از تاريخ ابن هشام (سيرهء نبويه ) ج 3 ص 937 و فروغ ابديت , ج 2 ص 504